Kimilerine göre ben çok şey istiyorum. Çünkü farklı onlara göre isteklerim. Hayattan almaya çalıştıklarım, kendimden beklediklerim. Mesela evet işimi iyi yapmak isterim. Çünkü bu kendime ve karşımdaki insana duyduğum saygı gereğidir. Ve mutlu ediyor beni danışanlarımı iyileştirebilmek. Onların yüzündeki antidepresanın soğuk ifadesini silip yerine en tatlı gülümsemelerinin yerleştiğini görebilmek. Diğer seansa geldiklerinde “Kendimi çok iyi hissediyorum Anıl Hanım bu hafta” dediklerinde, sanki her defasında bir çocuğun öğretmeninden ilk aferinini alır gibi hisssetmek. Evet iyi geliyor bana bu duygular, tarifsiz kelimelerle anlatılmaz. Mutsuz olan herkes gelsin, herkesin kendisini bulmasına, iyi olmasına vesile olayım isteğim var. Ama şan, şöhret beklentim yok, TV programlarında boy göstereyim herkes beni bilsin isteğim yok. Reytingi en yüksek programlarda, alkışlar alayım beklentisinde değilim. Şimdilerde kitap yazıyorum, çok şey mi istiyorum bilmiyorum ama her okuyan uyansın, şifalansın istiyorum. Yoksa öyle 1000 adet basılmış, 2. baskıya 3. baskıya geçsin yok satsın beklentim yok kimse anlamayacaksa. Okunup raflarda boş boş durmak için yerini alacaksa. Amacım bin liralar kazanmak değil ama binlercesini gerçeğe uyandırmak. Özgür olmak, bağımlılık içeren tüm ilişkilerimden arınmak hatta bazılarından uzaklaşmak istiyorum. Beni aşağı çeken, ilişkileri ticaret gibi görüp verdiklerinin karşılığında ne alacağım hesabı yapan insanların uzaklaşmasını istiyorum hayatımdan. Maskeli yüzler değil gerçekten seven yüzler kalsın. Yoksa onlarca boş kişiye gerek yok. Yeterki yürekleri geniş olanlar olsun yanımda. Şuclu hissetmemek, yalnız kalmamak, işlerimi hallettirmek için sevmek istemiyorum kimseyi.İstemediğim şeylere hayır demek, istediklerime evet demek istiyorum kim ne hisseder ne düşünüre bakmadan. Kimsenin seçimlerinin sorumluluğunu, sonucunu üstlenmek istemiyorum. Bana mı sordu yaparken? Şimdi sıkışınca bana gelmesi neden?  Kendi ayaklarım üzerinde durmak ama para içinde istemediğim hiç birşeyi yapmamak yaşam felsefemdir. Aracı amaç haline getirmem, getirenleri de hayatımda istemem. Daha yalın, daha sade ama daha gerçek, daha can, daha öz bir hayat istiyorum. Bana ne elalem ne der? Ruhum sadece Allaha ait, verecegım hesapta sadece ona. Gerisi vız gelir, nereye isterse oraya gider. Kendim olmak istiyorum ben. Kimse ilgilendirmiyor beni, hiç bir hayat. Kimse de ilgilenmesin benim özelimle. Ben isteyip paylaşmıyorsam içimde olandan kime ne? Herkes kendi işine, hayatına, mutluluğuna baksın, dünya sevgiyle kardeşçe yaşanılan bir yer olsun. Kimse birbirinin arkasından iş çevirmesin, dedikodu yapmasın, kendi yapamadıklarının reçetesini başkalarına yüklemesin. Herkes elinden geldiğini yapıyor, kimse kimseden bilgelik beklemesin. Kendi uyanmadan, uyananlara sorumluluk yüklemesin. Çok şey mi istiyorum ben? Kimine göre evet, kimine göre imkansız, kimine  göre ütopik belki. Ama ben istiyorsam olur, Allah olmayacak şeyleri hiç hayal ettirir mi? Sevgimdesin...